ΕΥΚΟΛΟ ΨΩΜΙ ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ (ακριβής αντιγραφή)

από :  Εδώ   

Από τις αντιγραφές κανείς δεν έχασε.  Οι Γιαπωνέζοι, μεταπολεμικά, κατέκτησαν τις αγορές κάνοντας αντιγραφές.

Έτσι έκανα κι εγώ σήμερα.  Όχι για να κατακτήσω καμιά αγορά, αλλά για να δοκιμάσω κάτι πρωτοπορειακό για μένα.

Ένα "Ψωμί στη Γάστρα" ανέβηκε στο φιλικό blog "Betty's Cuisine" (κλικ στον σύνδεσμο).

Και μιας που ποτέ δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο, είχα και ακριβώς τα υλικά (ίσως και την ίδια μάρκα), το ξεκίνησα το μεσημέρι.

Να και το αποτέλεσμα, έτοιμο κομμένο, πριν αρχίσει η απαλλοτρίωση(!)

 Τα Υλικά και την Εκτέλεση, όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να τα δει πατώντας ΕΔΩ.
Ακολούθησα ΑΚΡΙΒΩΣ την συνταγή (σπάνιο, ε;;;;) και την εκτέλεση. Μόνο που χρησιμοποίησα το μιξεράκι χειρός, που ζορίστηκε στο ζύμωμα, αλλά τα κατάφερε και δεν έκαψε πηνίο!

 Το ζυμάρι μπήκε στη μικρή γάστρα (6 λίτρων) και ......

 ....ψήθηκε.  Εδώ κρυώνει σε σχάρα.

 Η έκπληξη είναι το κάτω μέρος, που έκανε μια χοντρή και τραγανή κόρα, όμοια της οποίας συνάντησα στην Σαμοθράκη,

 στον παραδοσιακό φούρνο της Χώρας, όπου το πρωΐ, πριν ανοίξει "δια το κοινόν", μαζεύονται ουρές (τον αναφέρουν και οι Τουριστικές οδηγίες).
Για μένα που σηκώνομαι νωρίς ήταν εύκολο να πάω και να πάρω ένα δίκιλο καρβέλι, για το πρωϊνό μας.

Το ίδιο έκανα και την ημέρα που θα φεύγαμε, αλλά μου έδωσαν 2 από τα 3 καρβέλια που ζήτησα, για να τα φέρω στη Θεσσαλονίκη.
Τα έκοψα σε ημερήσιες μερίδες και τα αποθήκευσα στην κατάψυξη.  Μόνο που εκείνο ήταν με κίτρινο αλεύρι και όχι μείξη, όπως της Κας Ελισσάβετ, που την ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα έχει δώσει μέχρι τώρα, σε μένα και σε όλους (και εξακολουθεί να δίνει)!!
Κάτι σπουδαίο ακόμη: Τρώγεται και σκέτο (αυτή τη στιγμή υπάρχουν τα 3 από τα 4 κομμάτια και ακούω και κάτι θορύβους από την κουζίνα. Πάω να δω αν προλάβω κανένα ψίχουλο).