΄...όμως και την ψίχα του κυδωνιού που έμεινε μετά το στράγγισμα δεν την
πετάμε...Φτιάχνουμε με αυτή κυδωνόπαστο...θυμηθείτε...εκείνα τα υπέροχα
γλυκάκια που οι γιαγιάδες μας κρατούσαν κλεισμένα μέσα σε πάνινα
σακουλάκια,λιχουδιά για τα παιδιά όποτε μας κερνούσαν...Την ψίχα λοιπόν
την κάνουμε πολτό(με το μπλέντερ ή και με το χέρι)...
...μετρώντας την με κούπες...
...για κάθε κούπα πολτού από κυδώνι προσθέτουμε μισή κούπα ζάχαρη...
...κατόπιν βάζουμε το μείγμα πάνω στη φωτιά...
...ανακατεύοντας συνεχώς με ξύλινη κουτάλα...
...κι όταν το μείγμα χάσει τα περισσότερα υγρά του και ξεκολλάει από τα τοιχώματα όταν το γυρίζουμε...
...μέσα σε ταψιά ελαφρώς λαδωμένα...
...το αδειάζουμε και το στρώνουμε έτσι ώστε να έχει πάχος ένα δάχτυλο περίπου...
...κι όταν κρυώσει εντελώς,το κόβουμε σε ρομβοειδή κομμάτια...
...το ραντίζουμε με λίγο κονιάκ...
...το πασπαλίζουμε με ζάχαρη κρυσταλιζέ...
...και το αφήνουμε 2-3 μέρες στον ήλιο ώστε να ξεραθεί(επειδή αυτές τις
μέρες που το έφτιαξα δεν είχε ήλιο,αλλά αντίθετα βροχή και υγρασία,το
έβαλα λίγη ώρα στο φούρνο στη χαμηλότερη θερμοκρασία)...
...όταν στεγνώσουν,τα βουτάμε σε ζάχαρη...
...τα αφήνουμε λίγο ακόμα ανοικτά στον αέρα και κατόπιν τα φυλάμε σε κουτί μακριά από υγρασία...
...γίνονται ανάρπαστα.Παλιότερα έφτιαχναν το κυδωνόπαστο με
μέλι,σύμφωνα με τη συνταγή που βρήκα στο βιβλίο της Ε.Βουτσινά
"Καλούδια"..."Ψήνετε τα κυδώνια εις τον φούρνον και βάζετε μία οκά μάζα
περασμένη από το τρυπητό,1 1/2 οκά μέλι,τα βάζετε εις την φωτιά και
δένει.Ρίπτετε και αμύγδαλα όσα θέλετε.Όταν δέσει αλείφετε το ταψί
ανθόνερο και το ρίπτετε όταν κρυώσει.Το κόπτετε και το αφήνετε ολίγας
ημέρας εις τον ήλιον"...
...σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα ήθελα πολύ να παρακαλέσω στα Σχόλια σας να μην θίγεται άλλους Σχολιαστές ούτε άλλον Άνθρωπο «να ξέρετε ότι είστε υπεύθυνοι γι΄ αυτά που γράφετε)