Σήμερα, περνώντας από τον ψαρά της
γειτονιάς, είδα ότι έφεραν μύδια καθαρισμένα, σε σακκουλάκι, από τον
Σταυρό (Στρυμωνικός Κόλπος). Έγινε το κλικ (!!!) και να το αποτέλεσμα
Πέρσυ είχα γράψει για το μυδοπίλαφο και έγινε ακριβώς το ίδιο, αλλά με καθαρισμένα τα μύδια, σε λιγότερο από μια ώρα.
Παρακάτω είναι η περσυνή ανάρτηση (κλικ)
Προϊστορικά, πριν ανακαλύψει ο
άνθρωπος την μυδοκαλλιέργεια, τα μύδια τα μάζευαν συγκεκριμένοι ψαράδες,
από μυδόβραχους, κυρίως στις Σποράδες.
Και επειδή όλοι οι ψαράδες της
Θεσσαλονίκης, της Μηχανιώνας και περιχώρων, χρωστούσαν στον παππού μου
(λόγω Ναυτιλιακών), τα μύδια δεν έλειπαν από το σπίτι μας.
Μέχρι και ειδικό μαχαιράκι για το ξύσιμο είχε η γιαγιά.
Μετά όμως της έφερε από το μαγαζί ένα σμυριδόπανο και η δουλειά έγινε εύκολη.
Εγώ, φυσικά, τα έτρωγα ΜΟΝΟ τηγανιτά, για πολλά χρόνια.
Πρόσφατα όμως, τα τελευταία τριάντα(!) χρόνια, με αρέσει και το σαχανάκι και το μυδοπίλαφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα ήθελα πολύ να παρακαλέσω στα Σχόλια σας να μην θίγεται άλλους Σχολιαστές ούτε άλλον Άνθρωπο «να ξέρετε ότι είστε υπεύθυνοι γι΄ αυτά που γράφετε)