Το σκηνικό στην μανάβισσα, την Κα Χρυσούλα, χθες το πρωί.
-- Το καρπούζι θα έρθω να το πάρω αύριο. Τώρα είμαι βαρυφορτωμένος.
Ερώτηση της συμβίας: -- Τι να το κάνουμε τόσο πολύ.
Απάντηση δική μου: -- Καρπουζόπιτα, σαν αυτή που σε άρεσε στη Σίφνο.
-- Α! Ωραία.....
Εδώ τσίμπησε η Κα Χρυσούλα. -- Θέλω την συνταγή.
-- Θα την έχεις αύριο. Και φεύγω.
Το "αύριο" ήταν σήμερα το πρωί.
Εκτυπώνω την συνταγή, που κοινοποίησα στο Facebook πριν μερικές μέρες, από το Diet up, που και εκείνοι την πήραν από το www.milosislandinfo.gr, τελείως Παραδοσιακή της Μήλου και πάω, παίρνω ενα καρπούζι περίπου 8 κιλά (βαρύ το άτιμο), δίνω το χαρτί και επί το έργον.
Να το αποτέλεσμα, σε θερμοκρασία περιβάλλοντος πια
Φυσικά,
όπως σχεδόν πάντα, ΔΕΝ ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή. Παρακάτω θα
αναφέρω τις αλλαγές που έκανα και στο τέλος το τι σκοπεύω να κάνω την
επόμενη φορά.
Το
καρπούζι με κούρασε πολύ στο καθάρισμα, γιατί τα σπόρια δεν ήταν
τακτοποιημένα σε κανονικές σειρές (καρπούζι στο σπίτι μας δεν παίρνουμε,
γιατί είναι μεγάλο και μέχρι να το φάμε μαραίνεται. Τώρα όμως, όπως
είπανε, πουλάνε και μισό, όπως είχα δει στο Βέλγιο, πριν ποοοολλά
χρόνια, να πουλούν φέτες και γελούσα. Τότε!!).
Πολλά είπα και πάω στην συνταγή μας
Υ Λ Ι Κ Α (όπως γράφει το Diet up και σε παρένθεση με κίτρινα οι αλλαγές μου)
1 μεγάλο Καρπούζι (8 κιλά ήταν το δικό μου)
6-7 κουταλιές της σούπας Αλεύρι (έβαλα φαρίνα αυτοφούσκωτη ~250 γραμμάρια)
2 κουτ.σουπ. Ζάχαρη (3 κουταλιές καστανή)
1 κουτ.σουπ. Κανέλλα (δεν έβαλα, για να μη καλύψει τη γεύση)
2-3 κουτ.σουπ. Ελαιόλαδο (3 κουταλιές + 1 για το λάδωμα)
200 γραμ. Μέλι (1 κουταλιά μέσα και 3 κουτ. με 1 φλ. Ζάχαρη άσπρη και 1/2 φλ. Νερό για το σιρόπι)
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Κόβω
φέτες το καρπούζι, κρατώ χώρια τις καρδιές και καθαρίζω τα μαύρα σπόρια
από το υπόλοιπο κόκκινο μέρος. Το κόβω κομμάτια και το βάζω στο
σουρωτήρι. Γέμισε το σουρωτήρι και το υπόλοιπο το κράτησα με την καρδιά
για μια φυσιολογική κατανάλωση.
Βάζω το
σουρωτήρι σε μια κατσαρόλα, πατάω το καρπούζι με το χέρι, για να βγεί το
ζουμί και μένει αυτό που είναι στην επόμενη φωτό
Μέτρησα
το ζουμί και ήταν 1,5 λίτρα (ένα μπουκάλι του νερού Καρπουζάδα, για
πόσιμο ή, θα δούμε τι άλλο. Για την ώρα παγώνει στο ψυγείο)
Η συνταγή το στύβει και το αφήνει μία ώρα για να φύγει το υγρό.
Βάζω
το στυμμένο καρπούζι σε μπωλ, προσθέτω την καστανή ζάχαρη, το αλεύρι,
το ελαιόλαδο, το μέλι και ανακατεύω κααααλά με ένα κουτάλι.
Στην αρχή φαίνεται σφιχτό το μείγμα, αλλά μετά γίνεται σαν χυλός, πυκνόρευστος, όπως το μείγμα του κέϊκ.
Η συνταγή λέει να προσθέσεις σταδιακά το αλεύρι και το λάδι, μέχρι να πετύχεις τον χυλό.
Εγώ τα έβαλα όλα μαζί, γιατί είχα την εναλλακτική του ζωμού για αραίωμα ή της φαρίνας για σφίξιμο.
Στρώνω καλά βρεγμένη και στυμμένη λαδόκολλα στο ταψί, την λαδώνω με πινέλλο και πασπαλίζω σουσάμι.
Ρίχνω τον
χυλό του μπωλ, τον απλώνω άκρη άκρη, με πάχος 2-2,5 εκατοστά, ραντίζω
και με λίγο λάδι ακόμη και πασπαλίζω με σουσάμι ξανά.
Ο φούρνος έχει προθερμανθεί στους 180 βαθμούς και σε 45 λεπτά είναι έτοιμο.
Λίγο πριν το τέλος του ψησίματος, βράζω την ζάχαρη με το νερό και το μέλι και κάνω ένα σιρόπι.
Μόλις
βγεί ζεστό από τον φούρνο, σιροπιάζω με το ζεστό σιρόπι και περιμένω να
απορροφηθεί και να κρυώσει, για να την κόψω και να δοκιμάσω.
Τέλεια, σαν αυτή που φάγαμε στη Σίφνο, με υφή που φέρνει κάτι από Χαλβά Φαρσάλων και ΝΑ η ιδέα για την επόμενη φορά.
Θα
αντικαταστήσω μέρος της Φαρίνας με Σιμιγδάλι χοντρό ή ψιλο, θα δούμε.
Θα αποκτήσει σπυρωτή υφή και την γεύση του σιμιγδαλιού.
Ίσως να είμαι ακόμη με σας τους ζωντανούς και να προλάβω να το κάνω.
Φεύγοντας, τσιμπήστε και μια Καρπουζοκαρδούλα παγωμένη.
Τον
καρπουζοχυμό, μπορεί να τον κάνω γρανίτα, με αλεσμένο πάγο. Το υπόλοιπο
κόκκινο, παγωμένο με συνοδεία φέτας, είναι ότι καλύτερο.
Και
επειδή έμαθα ότι η Μήλος και η Φολέγανδρος μαλώνουν για την Πατρότητα
της συνταγής, την ονομάζω "ΚΥΚΛΑΔΩΝ" γενικά, μιας και εγώ την έφαγα στη
Σίφνο.
Σημείωση: Το
μέλι που έβαλα είναι Πευκόμελο Σιθωνίας. Που να βρουν πευκόμελο στις
Κυκλάδες, όπου το ψηλότερο δένδρο είναι ο Μαϊντανός!!!!!!