Δεν αντέχω να βλέπω φαγητά να πετιούνται...Στο μυαλό μου έρχονται εικόνες παιδιών στην Αφρική,με τυμπανισμένες τις κοιλίτσες τους και νιώθω μεγάλη ντροπή...Είναι και τα όσα συχνά μας έλεγαν οι παλιοί ότι δηλαδή είναι μεγάλη αμαρτία να πετάμε το φαγητό(εμπειρίας αποτέλεσμα κι αυτό αφού εκτίμησαν ιδιαίτερα την τροφή μετά την Κατοχή,αλλά όχι μόνο,μιας και όλα τα προηγούμενα,των τελευταίων 30 χρόνων, χρόνια ο επιούσιος ήθελε κόπο και ιδρώτα για να βγει).Έτσι νιώθω τυχερή που στη σακούλα των σκουπιδιών μας δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα...αφού τα οργανικά υλικά(τροφές,αποφάγια,κ.α.) πηγαίνουν στα ζώα...Όμως το να ρίξω φαγητό στα ζώα το θεωρώ κι αυτό "΄βαρύ"...Έτσι όταν χθες έμειναν λίγες βραστές πατάτες που κανείς δεν θα καταδέχονταν την επόμενη μέρα αποφάσισα να τις καμουφλάρω και να τις σερβίρω σαν φρέσκιες.Και αφού δεν μπορούσα να κάνω πατατοκεφτέδες-λόγω νηστείας-έφτιαξα κι εγώ ένα πατατόρυζο...
Είχα-όπως προείπα-λίγες βραστές πατάτες χθεσινές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα ήθελα πολύ να παρακαλέσω στα Σχόλια σας να μην θίγεται άλλους Σχολιαστές ούτε άλλον Άνθρωπο «να ξέρετε ότι είστε υπεύθυνοι γι΄ αυτά που γράφετε)